Singularity – charakterystyka gry

W Singularity wcielamy się w jednego z żołnierzy, który zostaje wysłany na zbadanie sytuacji w zasiedlonej przez Rosjan wyspie Katorga 12. Niestety, nasz helikopter rozbija się, a my lądujemy w samym centrum „piekła”. Okazuje się bowiem, że wszyscy mieszkańcy wyspy zostali zamienieni w bezmyślne mutanty, które teraz swobodnie przemieszczają się po wyspie. Po bliższemu przyjrzeniu się całej sytuacji staje się jasne, że za całe to zamieszanie odpowiedzialny jest rosyjski rząd oraz nowo odkryty, występujący tylko na tej wyspie pierwiastek E99. Wraz z rozwojem zdarzeń w grze, nasza misja z badawczej przekształca się w ratunkową. Dzięki znalezionemu na wyspie urządzeniu, które daje nam możliwość manipulacji czasem musimy przywrócić ład i porządek na świecie.

Tak w skrócie przedstawia się fabuła Singularity , która jest zresztą jedną z najciekawszych z jakimi kiedykolwiek się spotkałem. Tytuł jest standardowym FPSem, który tak naprawdę nie odbiega niczym od znanych nam dzisiaj standardów. Klimat przedstawiony w grze to subtelne polaczenie Metro 2033 oraz Bioshocka. Dlaczego? Fabuła w produkcji przedstawiana jest za pomocą nagrań, które porozmieszczane są po całej wyspie oraz zmontowanych kolorowych filmów. Do tego dochodzi ślad, jaki Rosja pozostawiła na tej wysepce. Tak jak Metro Singularity przepełnione jest rosyjskimi dialogami oraz wieloma nawiązaniami do tego kraju. Czy to źle? Moim zdaniem bardzo dobrze, takie połączenie wytworzyło klimat, którego nie znajdziecie nigdzie indziej.

Pierwiastek E99 oprócz tego, że zasila nasze cofające czas urządzenie, został wykorzystany również do stworzenia nowoczesnych rodzajów broni. Chyba najciekawszą z nich jest karabin, który pozwala nam na kontrolowanie lotu pocisku po wystrzale. Co prawda naboi do tych zabawek jest tylko garstka, ale gdy już położymy na nich nasze ręce, to zabawa jest przednia. Prócz broni korzystających z E99 do dyspozycji mamy również zwykłe, bardziej standardowe karabiny, pistolety, snajperki i strzelby. Najlepiej grać w tę grę na laptopy poleasingowe Warszawa

Ciekawostką, która sprawia że Singularity wyróżnia się na tle innch FPSów, jest właśnie urządzenie cofające czas, o którym pisałem. Dzięki niemu możemy postarzać lub odmładzać przedmioty. Gdy nie możemy otworzyć sejfu wystarczy przyśpieszyć nieco czas i poczekać aż drzwi zardzewieją i same odpadną. Gdy ktoś złamie klamkę od drzwi, odmładzamy ją cofając czas i klamka znów jest cała. Zastosowań tego gadżetu jest bardzo wiele, można używać go również przeciwko ludziom. Im dłużej gramy, tym lepsze staje się nasze małe przenośne Singularity (czasocofacz). Z czasem uzyskujemy możliwość wystrzeliwania kuli, w której czas się zatrzymuje, odpychania przedmiotów za pomocą energii oraz kilka innych.

Rozgrywka wygląda mniej więcej tak. Biegniemy cały czas przed siebie, gdy się zgubimy możemy użyć specjalnej umiejętności, pokazującej, w którym kierunku mamy się udać. Zazwyczaj na naszej drodze do celu stoi jakaś prosta zagadka, do której rozwikłania wykorzystujemy Singularity . Strzelamy, oglądamy scenki przerywnikowe i kółko się zamyka. Warto dodać, że co jakiś czas przyjdzie nam się również zmierzyć ze świetnie zrealizowanym bossem, na którego pokonanie musimy znaleźć specjalny sposób.

Przemierzając Katorgę 12 natkniemy się na zbiorniki z technologią E99. Gdy zbierzemy jej odpowiednie ilości, możemy ulepszać swoje umiejętności. I tak E99 użyjemy do zwiększenia naszego paska życia, wzmocnienia ataków ręką czy też wydłużenia czasu sprintu. Oprócz tego możemy również ulepszać nasze bronie za pomocą specjalnych urządzeń. Singularity również nie zostało pozbawione opcji tuningu. Z tym, że gra narzuca nam co i kiedy otrzymamy, bo dana funkcja potrzebna będzie nam na przedostanie się przez kolejne poziomy. Gra jest liniowa, co jakoś bardzo mi nie przeszkadza a to głównie ze względu na zróżnicowanie, sprawiające że przy Singularity ciężko się nudzić

Co słuchać w Singularity? Nastrojową muzykę, doskonałe efekty dźwiękowe i świetnie zrealizowane dialogi. Otoczenie dźwiękowe zastosowane w Singularity stale buduje wyśmienity klimat. Do tego dochodzą nagrania na taśmach porozrzucanych po całej grze, które są zrealizowane niemal idealnie i zawsze dają przedsmak tego, co może czekać na ciebie za zakrętem. Mnie osobiście najbardziej przypadła do gustu modulacja głosu podczas zwolnienia czasu. Gdy traficie kogoś w głowę z broni, która pozwala na kontrolowanie trajektorii lotu pocisku usłyszycie jęk przeciwnika ładnie rozciągnięty w czasie.

Singularity korzysta z silnika graficznego Unreal Engine 3. Gra generalnie wygląda dobrze, ale tylko tyle. Poziomy, które przyjdzie nam zwiedzać zaprojektowane są z polotem, podczas przechodzenia gry zobaczymy zarówno otwarte, jak i zamknięte lokacje. Projekty przeciwników robią bardzo pozytywne wrażenie – zwłaszcza Bossów. Ogólnie gra wygląda schludnie i atrakcyjnie. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. Jeśli przyjrzymy się ścianom, zobaczymy w niektórych miejscach mocno rozmyte tekstury, co niestety psuje kompozycję.

Animacja trzyma się solidnie, projekty broni zostały zrealizowane wręcz genialnie. Zarówno ich zamiana, jak i wystrzały. Warto wspomnieć o tym że jednocześnie przy sobie można mieć tylko dwie z nich. Gdy chcemy podnieść kolejną strzelbę, musimy liczyć się z tym, że będziemy musieli się pozbyć jednej z posiadanych już broni.

W Singularity brakuje mi nieco samoodnawialnego życia. W zamian mamy apteczki gęsto posiane po całej wyspie Katorga 12. Kolejna rzecz która nieco zawodzi to mała ilość przedmiotów na które możemy wpłynąć za pomocą naszego czasozmieniacza. Tak naprawdę zmodyfikować możemy tylko to co potrzebne jest nam do przejścia gry.

Singularity to zdecydowanie gra warta polecenia. Mechanika zabawy zrealizowana jest doskonale, gra ma klimat i ciekawą, wciągającą fabułę. Grafika wygląda dobrze, do tego dochodzą wszechobecne rosyjskie znaki i język, którym posługują się nasi przeciwnicy. Dla mnie ten tytuł jest największym zaskoczeniem lipca i to zdecydowanie bardzo miłym zaskoczeniem.

Ocena: 8,5/10

Plusy:

+ manipulacje czasem

+ mechanika

+ klimat

Minusy:

– momentami grafika

– trochę ograniczony wpływ Singularity